Bu sabah bizi okula götürecek olan Abdurrahman amcası verdiği saatten daha erken gelince apar topar çıkıverdik evden..Babamız bizimle gelmedi muhtemelen bizi uğurladıktan sonra uykusuna kaldığı yerden devam etmiştir :) Okula ulaşıp içeri girdiğimizde İbrahimle beraber kaybolduk :D Nasıl başardık bilmiyorum ama o okulda tek kaybolan biz olmuşuzdur herhalde:) Ufak bir karmaşadan sonra gitmemiz gereken yeri ve Naciye teyzemizi bulduk elh. (Naciye teyze okulun aşçısı olur okuldaki tek türk olduğu içinde bizim için yanına gidilecek ilk kapı) İbrahim hemencecik okulun bahçelerine daldı bile. Biraz oynadıktan sonra maksafta (tiyatro salonu olması lazım türkçedeki karşılığı tam olarak bilmiyorum) program olduğunu söyleyip oraya çağırdılar bizi. İçeri girdiğimizde palyaçolar çocuklarla muhabbet ediyor ufak hediyeler dağıtıyorlardı.. hangi çocuk palyaço sevmez ki? İbrahimde hemen onların yanında buldu kendini ve hediyelerinde de aldı nasibini..Daha sonra Leyla adında ufak bir oyun oynayıp bitirdiler programı. İbrahim'e bütün oyunu tek tek tercüme ettim, ağzı açık kendinden geçmiş bir halde dinledi beni, çok beğenmişti. Daha sonra yemekhaneye alınan çocuklar karınlarını doyurdular ama ilk gün olduğu için bütün annelerde çocuklarla beraberdi ve hep birlikte yemekhanede adım atacak yer bırakmadık:) Zavalla Naciye teyze çileden çıkmıştı:D Yemek faslından sonra herkes evine dağıldı..
Ortalık sakinleşince İbrahim bir araba buldu kendine ve saat 1'e kadar gönlünce dolaştı ortalıkta. Bende bunu fırsat bilip bir güzel gezdim okulu..
Okul çocukların her türlü ihtiyaçlarına karşılayabilecek şekilde hazırlanmış .. Temelde 4 ayrı bahçeden oluşuyor..Bahçelerden birisi mermer döşeli üzeri modern bir çadırla güneşten korunmuş kocaman bir alan 15-20 tane bisiklet ve araba bulunuyor burada.





İbrahim'i böylesi bir okuldan çıkarmak oldukça zor oldu bugün hatta bir ara beni ''bak kafamı kızdırma hep burada kalırım eve gelmem'' diye tehdit ediyordu :D Anneside çıkmak istemiyordu ama yaşı gereği çıkmak zorundaydı ;)
Bugün İbrahim okuldan döndükten sonra karnını doyurdu, biraz uyuduk. Uyandıktan sonra ta ki yatana kadar enerji doluydu evde tırmanmadık yer bırakmadı temiz hava bol güneş iyi geldi galiba:) Ve ben ilk defa bugün rahat ve huzurla koydum yastığa başımı.. Hergün vicdan azabı içimi kemirirdi, İbrahim bugünde dışarı çıkamadı enerjisini harcayamadı diye. Artık böyle bir kaygım kalmayacak inş. Bu okul için çok tereddüt etmiştik ama ne kadar doğru bir karar vermişiz diye seviniyorum şimdi.. Umarım eğitimi de bu kalite de olur.
Eh bu huzurla bir anne başka ne ister? Çocuğunu böyle bir okula göndermek ister:)
Allahu teala bütün annelerin karşısına gönüllerindeki gibi beklentilerine karşılık verebilecek okullar çıkarsın ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder